Regeltjes en bubbeldruk

Korte lontjes, regeltjes, prestatiedrift, hectiek, sociale druk. Ben je benieuwd naar hoe Nederlanders in het buitenland naar Nederland kijken? Lees dan Waar zijn we nu weer beland?

Over landgenoten die zijn geëmigreerd naar Spanje of daar een deel van het jaar wonen. Ze genieten, omdat de zon altijd schijnt of omdat de prijzen er lager zijn. Maar ze noemen ook de redenen waarom ze uit Nederland zijn vertrokken.  

Je leest over het jonge stel Loïs en Sander dat leeft in een camper, omdat ze geen betaalbaar huis in Nederland kunnen vinden. Ze werken online vanuit hun tiny house op wielen, zij als psycholoog, hij als ICT-expert. Op vrijdagmiddag om vijf uur zwaaien ze de camperdeur open. Tegen de nietsvermoedende vakantiegangers op de zonovergoten camperplaats roepen ze: ‘Het is weekend!’  

Of de ex-bouwondernemer René die na een faillissement en een echtscheiding in zijn camper rondrijdt. Hij wil zich ergens opnieuw vestigen. Naar Nederland wil hij niet terug. ‘Te veel regeltjes.’ Hij praat met de eigenaar van een wijngaard bij Malaga. Misschien wil hij die kopen. ‘Maar wijn maken is ook wel weer veel gedoe.’ En anders? Hij ziet het wel. Geen plan.

Over Angela en James (foto) die sinds jaren de camperplaats ‘Finca Angela Sevilla’ in Andalusië runnen. De Nederlandse bubbeldruk is te groot. ‘Je moet dit en je moet dat. Je moet kinderen. Je moet een huis kopen. Je moet een mooie keuken. Je moet een auto. Je kinderen moeten presteren op school én naar hockey én naar pianoles. Alles moet zoals het hoort. In Spanje ligt de lat lager.’